KLOOSTER

VAN BRANTOME

De abdij van Saint-Pierre de Brantôme is een zeer oude Benedictijner abdij, die in 769 gesticht werd door Karel de Grote en geplaatst onder het geestelijk gezag van Périgueux. De kloosterorde zelf werd opgeheven tijdens de Franse revolutie. Het gebouw bevat twee musea en is een druk bezochte attractie in de Dordogne.

Het klooster vindt zijn oorsprong in de grotten van de vallei, waarin vroeger heremieten zich wijdden aan het Leven Gods. Karel de Grote gaf opdracht tot een betere behuizing en kwam het gebouw ook inwijden. Hij bracht toen relieken met zich mee van een martelaar, het kind Saint Sicaire: een van de heilige onschuldigen (Saint Innocents). In het klooster herinneren nog twee schilderijen aan deze gebeurtenis.
Het klooster kende goede en slechte tijden. In de latere middeleeuwen is het lot van het klooster onlosmakelijk verbonden met de adel uit de omgeving (de Baronnen van Bourdeilles, die er hun kinderen graag onderbrachten: de praktijk van alledag in deze tijden, het bezit moest in één hand blijven, overige nakomelingen verdwenen in het klooster of werden uitgehuwelijk). Bij het complex bevindt zich de oudste klokkentoren van Frankrijk.